De landschapsgeschiedenis van de Hoekse Waard is vanuit historisch oogpunt bijzonder interessant. De talloze dijken die het eiland doorsnijden, blijken bij nader inzien het complexe verhaal te zijn van de geleidelijke bedijking van dit gebied. De landschapsgeschiedenis van de Hoekse Waard of anders gezegd, de bedijking van de Hoekse Waard heeft hoofdzakelijk plaats gevonden tussen 1538 en 1653.
De Hoekse Waard is een van de Zuid-Hollandse Eilanden. Het eiland wordt omspoeld door het Spui, de Dordtse Kil, de Oude Maas, het Haringvliet en het Hollands Diep. Voorafgaand aan de bedijkingen bestond het gebied uit geulen en platen, gorzen en slikken. Bij stormvloed stond het voor het grootste deel onder water, bij normaal hoogwater (vloed) bleven de gorzen vaak droog en vielen de slikken droog bij eb.
De Striene
Voor de bedijking van de Hoeksche Waard liep er dwars door de Hoekse Waard een water met de naam “de Striene”. Dit water liep toen ongeveer op dezelfde plaats waar nu de A29 loopt. Volgens oude bronnen kan dit water een verbinding geweest zijn tussen Schelde (bij Tholen) en de Maas, de plek waar de Striene in de Maas uitkwam werd Strienemonde genoemd. Het Hollands Diep en het Haringvliet bestonden nog niet.
De vloed van 1421
Na de vloed van 1421 was er in het gebied van de huidige Hoekse Waard maar weinig land over. Vanaf Maasdam naar het zuiden stond over 7km een deel van de oude westelijke dijk van de Grote Waard nog overeind. Daarop lagen het dorp Strijen en Cillaarshoek, verder lagen er alleen twee poldertjes aan de zuidzijde van de Binnenbedijkte Maas: St.-Anthonypolder en het Monikkenland van Westmaas.
Landschapsgeschiedenis van de Hoekse Waard
Doordat de Hoekse Waard geleidelijk bedijkt is, ligt heel het eiland vol met dijken. Die dijken zijn meestal nog gaaf aanwezig en in veel gevallen met bomen beplant. Eenmaal bedijkt werden er dorpen gesticht, in de Hoekse Waard komen 8 dorpen van het Voorstraat-type voor: een hoofdstraat, de “voorstraat” leidt van de dijk naar de kerk.
Bron: dr K.A.H.W. Leenders